پر کردن دندان با اشعه از تکنولوژی های جدید است.که می تواند به علم دندانپزشکی کمک بزرگی کند. در این مطلب قصد داریم شما را با کاربرد.های این تکنولوژی آشنا کنیم. حتما شما هم این روزها زیاد شنیده اید.که بعضی ها می گویند: من پیش دندانپزشکم رفتم و او با اشعه یا لیزر.دندان هایم را پر کرد، به طوری که اصلا معلوم نیست پر شده.
پر کردن دندان یا همان ترمیم دندان، به معنی.برداشتن و تراش دادن پوسیدگی های دندان و.جایگزین کردن آن با مواد ترمیمی است. این ماده ترمیمی تا مدت های طولانی تنها آمالگام بود. اما در سال های اخیر با پیشرفت.علم، مواد دندانی همرنگ دندان یا همان کامپوزیت.ها به عرصه دندانپزشکی وارد شده اند.
این ترمیم های همرنگ دندان به دلیل زیبایی که دارند، برای.ترمیم دندان ها و به خصوص دندان های جلویی مفید هستند. کامپوزیت هایی که اکنون مورد استفاده قرار می گیرند.در ابتدا به شکل خمیر هستند و کامپوزیت نوری نامیده.می شوند ،زیرا در حضور.نور شروع به سفت شدن می کنند. کامپوزیت ها از موادی به نام مونومر.تشکیل شده اند که این مونومر ها در حضور نور سفت.شده و تبدیل به ماده ای سخت به نام پلیمر می شوند.
همان طور که گفته شد کامپوزیت های نوری به شکل خمیر هستند، که دندانپزشک می تواند آن ها را به راحتی در حفره تراش داده شده بر روی دندان قرار داده و آن را به شکل دلخواه شکل دهد، سپس با استفاده از نور آن را اصطلاحا پلیمریزه کند یعنی به حالت سفت و سخت در آورد.
نوری که امروزه برای سخت شدن کامپوزیت ها استفاده می شود، طیف آبی نور مرئی است. برخلاف آن که عده ای به اشتباه این نور را لیزر یا اشعه ماورای بنفش می نامند، باید بگوییم این نور همان نور مرئی است. این نور قدرت نفوذ به حدود ۲ میلیمتر از کامپوزیت را دارد و دندانپزشک باید لایه به لایه کامپوزیت را روی دندان بگذارد و هر بار حدود ۲۰ تا ۳۰ ثانیه نور آبی را بتاباند تا هر لایه سفت شود و سپس لایه بعدی را گذاشته شود.
اگر کامپوزیت نور کافی دریافت نکند، ماده به خوبی سفت نمی شود و احتمال شکستگی در ترمیم، رنگ پذیری و تغییر رنگ آن در آینده وجود دارد. پس از سفت شدن کامپوزیت، با استفاده از وسایل و برس های مخصوص سطح آن پولیش داده می شود تا زیبا و براق شود. از آنجا که رنگ های گوناگونی از کامپوزیت وجود دارد، دندانپزشک رنگی را انتخاب می کند که بیشترین شباهت را به رنگ دندان شما داشته باشد.
مزایای پر کردن دندان با اشعه و کامپوزیت های نوری، این است که این ماده با استفاده از تمهیداتی که توسط دندانپزشک به کار بسته می شود قابلیت چسبیدن به نسج دندان را دارد، همین امر باعث می شود تا نیاز نباشد که دندانپزشک تراش زیادی به دندان بدهد.
این موضوع بر خلاف استفاده از آمالگام است، زیرا در زمان استفاده از آمالگام برای پر کردن دندان نیاز به تراش نسج بیشتری از دندان دارد تا ترمیم از دندان جدا نشود. بنابراین با استفاده از کامپوزیت ها می شود بافت بیشتری از دندان را حفظ شود.
از کامپوزیت علاوه بر ترمیم پوسیدگی ها استفاده های دیگری هم می شود موارد استفاده از کامپوزیت های نوری و مزایای پر کردن دندان با اشعه عبارتند از:
مساله ای که طی کار کردن با کامپوزیت مهم است، این می باشد که دندان مورد نظر و محیط اطراف آن باید تا جایی که امکان دارد خشک باشد، تا حداکثر چسبندگی کامپوزیت با دندان فراهم شود. این کار با استفاده از پنبه و ساکشن های قوی انجام می شود و بیمار نیز باید در این مرحله همکاری لازم را با دندانپزشک داشته باشد.
کامپوزیت ها عموما در دندان های جلویی به کار می رود، چرا که مساله زیبایی در این دندان های جلویی بسیار مطرح است. نکته آخر این که ترمیم های کامپوزیتی باید هر ساله توسط دندانپزشک چک شوند، تا در صورت به وجود آمدن هرگونه نقص در ترمیم ، دندان مجددا ترمیم شود، تا دندان دچار پوسیدگی های ثانویه نگردد.