سلامت دهان و دندان بر سلامت روان تاثیر می‌گذارد. تحقیقات اخیر مجله تحقیقات روانپزشکی نشان می‌دهد بین بیمارانی که مبتلا به التهاب لثه هستند و افرادی که افسردگی دارند ارتباط وجود دارد. این مطالعه شامل ۶۵۴۴ بیمار مبتلا به التهاب لثه مزمن و ۶۵۴۴ بیمار بدون التهاب لثه مزمن بود. در مجموع ۱۶.۳ درصد از افراد مبتلا به التهاب لثه مزمن طی ۱۰ سال تشخیص افسردگی دریافت کردند. در حالی که فقط ۸.۸ درصد از افرادی که التهاب لثه مزمن نداشتند تشخیص ابتلا به افسردگی به آن‌ها داده شد.  پیوند سیستمیک دهان سال‌هاست که مورد بحث قرار گرفته است. یافته‌های جدید نشان می‌دهد سلامت روان نیز مانند سلامت بدن به دلیل مراقبت نکردن از دهان می‌تواند به خطر بیافتند.

در سال‌های اخیر، همچنان شاهد ارتباط مثبت و معناداری بین سلامت دهان و دندان و تأثیر آن بر بیماران هستیم. داده‌های فعلی که توسط مجله تحقیقات روانپزشکی به اشتراک گذاشته شده است، ارتباط بین بیماری التهاب لثه و افسردگی را بیشتر پشتیبانی می‌کند. واضح‌ترین توضیح برای این ارتباط، افسردگی و اضطراب است. افرادی که از بیماری‌های روانی رنج می‌برند ممکن است انگیزه خود را برای حفظ عادات بهداشت دهان و دندان از دست بدهند. افسردگی به‌ویژه می‌تواند باعث نرفتن به دندانپزشکی، رژیم‌های ناسالم، افزایش احتمال خوددرمانی و کشیدن سیگار شود.

مقالات دیگر دکتر عطایی را مطالعه نمایید: مسواک زدن صحیح و منظم، سلامت دندانها

دلیل ارتباط سلامت دهان و سلامت روان

از نظر بیولوژیکی، افسردگی و اضطراب باعث مسائل مهمی می‌شود که می‌تواند بر سلامت دهان و دندان تأثیر بگذارد. استرسی که این شرایط ایجاد می‌کند به‌عنوان هورمونی به نام کورتیزول در بدن ظاهر می‌شود. با افزایش سطح کورتیزول، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود. تضعیف سیستم ایمنی بیمار را مستعد ابتلا به بیماری‌های دهانی مانند التهاب لثه می‌کند. علاوه بر این، برخی از داروهای تجویز شده برای افسردگی و اضطراب می‌توانند باعث خشکی دهان شوند.

بسیاری از متخصصان دندانپزشکی در حال انجام تحقیقات و مطالعات خارج از دندانپزشکی هستند. آن‌ ها می‌دانند که سلامت دهان و دندان مستقیماً بر سلامت فیزیولوژیکی، رفتاری و روانی ما تأثیر می‌گذارد. متخصصان مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان می‌توانند داروهای مربوط به بیماران را تحت‌نظر داشته باشند. و به طور بالقوه با پزشکان بیمار برای رفاه کلی آنها ارتباط برقرار کنند.

پیوند سیستمیک را اغلب می‌توان نادیده گرفت، زیرا هنگام ارزیابی بیمار از نظر بیماری روانی، این اطلاعات همیشه برای پزشکان واضح نیست. به‌طورکلی، بحث در مورد این موضوعات مهم است. با بحث و گفت و گو در مورد این پیوند ارائه‌دهندگان خدمات بهداشت دهان و دندان می‌توانند با متخصصان پزشکی تعامل داشته باشند.  با این تعامل سلامت سیستمیک و روانی بیماران افزایش پیدا می‌کند.